Küre Dağları Zoni Yaylası Kamp ve Ulaşımla İlgili Bilgiler

Küre Dağları yurdumuzun önemli ve anlı şanlı dağlarından biri olmakla birlikte, kırsala kaçış, kamp, bushcraft ve hatta piknik gibi etkinlikler için de son derece uygun ve güzel bir yer. Bu bölgeyle ilgili standart bilgileri oldukça geniş ve ayrıntılı şekilde veren birçok kaynak olduğundan ötürü biz, bu yazımızda Küre Dağları Zoni Yaylası’yla ilgili daha çok kişisel gözlem, deneyim ve değerlendirmelere odaklanacağız.

Zoni Yaylası’na Nasıl Gidilir?

Günümüzde Google Maps, Yandex Navi gibi hizmetler varken yol tarifiyle çok fazla vakit kaybetmenin anlamı yok. Bu nedenle doğrudan koordinat vererek süreci zahmetsiz hâle getirelim: “41.732597, 32.651400”. Tırnak içindeki koordinatları kopyalayın ve herhangi bir harita uygulamasına yapıştırın. Böylece yol tarifiniz tamamlanmış olacaktır.

Biz, harita uygulamalarının eksik kaldığı ya da yanıldığı noktalarda bir uyarı yapalım. Zoni Yaylası’na harita uygulamasıyla gitmeye çalıştığınızda son düzlüğe girene kadar harita uygulamaları çok güzel çalışıyor ve yolu oldukça güzel tarif ediyor. Bir uyarı, rotası Bartın’ın içinden geçenkler için olabilir. Bartın’ından geçerken uygulama sizi ana yoldan saptırıp Gökırmak’ın üzerinden geçen bir köprüye sokmaya çalışacak. Eskiden kalma olan bu köprünün Bartın Organize Sanayi Bölgesine çıkması gerekiyor ancak köprü günümüzde kullanılmıyor. Bunun yerine yeni yapılmış ve bu sözü edilen köprüye çok yakın bir köprü var. Harita uygulamasının kafası karışıp (ya da yeni köprü henüz sisteme işlenmediği için) sizi eski köprüden geçirmeye çalışması olasılığı bulunuyor. Eski köprüyü bulduğunuzda ona çok yakın olan yeni köprüyü de kolayca bulabilirsiniz.

Gökırmak’ı geçen eski köprüye yöneldiğinizi anlamanın yolları şunlar: Yol bir anda toprağa dönüşecek, etraf viran ve metruk bir görüntü alacak, muhtemelen sizin dışınızda hiçbir aracın o yolu kullanmadığını göreceksiniz ve bu işaretleri dikkate almayıp, bizim yaptığımız gibi, inatla ilerlemeyi sürdürürseniz sonunda yolun çıkmaza girdiği bir noktaya geleceksiniz. Bu işaretleri gördüğünüzde bizim gibi inat etmenize gerek yok. Az ilerideki, aydınlatma lambaları olan, daha yeni ve sağlam görünen ve tabii ki en önemlisi diğer araçların da sıkça kullandığı diğer köprüyle göz teması kurun ve ona yönelin.

Küre Dağları Zoni Yaylası’na ulaşmakla ilgili bir diğer uyarımız da artık şehirden çıkıp yaylalara ve dağ köylerine ulaştığınız aşamayla ilgili. Arıt Çayı boyunca ilerlerken birçok irili ufaklı yerleşimle birlikte Arıt köyünü ve son olarak da Söğütlü’yü göreceksiniz. Buralarda biraz kafanızın karışması kuvvetle muhtemel çünkü harita uygulaması sizi bu köyde bulunan, kimliğini bilmediğimiz bir yurttaşımızın evinin önüne ulaştırmaya çalışacak. Hatta bu noktaya vardığınızda haritanın “İstediğiniz yere geldiniz.” bildirimini bile duyabilirsiniz. Bu bildirime aldanmayın çünkü bir köy evinin bahçesinde kamp yapmak niyetinde değilseniz henüz istediğiniz yere gelmediniz. Ayrıca insanların evinin bahçesinde izinsiz kamp yapılmaz. Ayıptır.

Neyse. Dememiz o ki; Arıt ve Söğütlü’yü gördükten ve geçtikten sonra tetikte olun. Bu noktada haritanın tarifiyle kendi mantığınız ve yön bulma becerinizi birleştirmenizde fayda var. Aklınızda olsun; Zoni Yaylası Küre Dağları Millî Parkı’nın içinde bulunuyor. Yani Zoni Yaylası’na ulaşmak için Küre Dağları Millî Parkı’na girmeniz gerekli. Bu bilgiden yola çıkarak millî parkı gösteren tabelaları takip etmek gerektiği sonucuna kolayca ulaşılabilir. Siz de öyle yapın.

Küre Dağları Millî Parkı

Zoni Yaylası, millî parkın dış sınırına yakın bir noktada bulunduğundan ötürü haritanın kafası karışıyor. Ancak Küre Dağları Millî Parkı’nın girişi Zoni Yaylası’na 10-15 km kadar uzakta. Bu noktada endişeye gerek yok. Çünkü hem bölgedeki vatandaşlar yol sorduğunuzda oldukça yardımcı olmaya çalışıyor hem de iyi kötü bir işaretleme ve tabelalandırma yapılmış. Bölge halkının bir kısmı yaylaya yayan gittiği veya Zoni Yaylası diye bildikleri yer farklı olduğu için bazen tarif etmekte zorlanıyorlar. Ancak herkes yardımcı olmaya çalışıyor. Anadolu insanının yolcuya, yolda kalmışa, Tanrı misafirine “yardım edilir” adeti ve geleneğinin en güzel örneklerini buranın insanında görmek mümkün. Biz yol ararken bölgeye akşama doğru varmamıza mahsuben “Orada gece vakti tek başınıza ne yapacaksınız? Gelin bizde yatın.” diyen teyzeler, amcalar bile oldu. Kendilerine tekrar buradan teşekkür ediyoruz.

Millî parkın içindeki yol asfalt veya stabilize değil. Tamamen toprak ancak, bölgenin toprak yapısıyla ilgili olsa gerek, yol sanki stabilize gibi. Kaya ve taşlık zemin üzerinden geçen oldukça düzgün bir yoldan ilerliyorsunuz. Sarsıntı sizi ve aracınızı yorabilir, ancak özellikle yağış yoksa balçığa saplanma ve yolda kalma ihtimali çok zayıf. Aracınız “pıstırılmış Şahin” değilse altı da sürtmeyecektir. Biz bu bölgeye altı alçak bir araçla son derece rahat şekilde ulaşabildik.

Zoni Yaylası’nda Sizi Neler Bekliyor?

Küre Dağları Zoni Yaylası’na ulaştığınızda dikkatinizi çekecek ilk şey bölgede bazı düzenleme çalışmaları yapıldığı olacaktır. Kamelyalar, çeşmeler için kaideler, çöp kutuları vs gibi düzenlemeler çoktan yapılmış bile. Hatta ahşaptan bir seyir kulesi bile bulunuyor. Kule rüzgârla birlikte esnediğinden, yükseklik korkusu olanların en üst kata çıkarken temkinli olmasını öneririz. Ayrıca kulenin en üst katında hareketlerinize dikkat etmenizde fayda var. Destek direklerine abanacak, sarsılıp çırpınarak kuleyi sallamaya çalışacak “şakacı” arkadaşlarınız varsa onlardan ayrı bir zamanda kuleye çıkmayı tercih edebilirsiniz.

Uyarı: Biz bölgede kamp yaptığımızda çeşmeler takılmamış ve su bağlanmamıştı. (Yalnızca kaideler hazırdı.) Bölgede çeşme olmama ihtimaline hazırlıklı olmanızda fayda var.

Kule rüzgârla birlikte esnediğinden, yükseklik korkusu olanların en üst kata çıkarken temkinli olmasını öneririz. Ayrıca kulenin en üst katında hareketlerinize dikkat etmenizde fayda var. Destek direklerine abanacak, sarsılıp çırpınarak kuleyi sallamaya çalışacak “şakacı” arkadaşlarınız varsa onlardan ayrı bir zamanda kuleye çıkmayı tercih edebilirsiniz.

Bölge halkından öğrendiğimize göre kısa bir süre içinde bu çalışmalar tamamlanacakmış. Böyle bir çalışmanın belli avantaj ve dezavantajları bulunuyor. Yolun muhtemelen düzelecek olması, kolayca erişilebilir ve içilebilir su bulunması ve muhtemelen tuvalet gibi ihtiyaç tesislerinin yapılacak olması belirli avantajlar olarak sıralanabilir.

Dezavantajlar ise bu tesisler tamamlandıktan sonra bölgeye rağbetin ve bunu izleyen insan atıklarının, insan sayısının, gürültünün ve insanla birlikte gelen her şeyin artacağı olarak düşünülebilir. O nedenle özellikle büyük şehirlerden kaçıp kafa dinlemek için kamp yapanların bölgedeki bayındırlaştırma çalışmaları tamamlanmadan bölgeyi bir ziyaret etmesi faydalı olabilir.

Küre Dağları Zoni Yaylası’nda konakladığınız ilk gece hafif bir tedirginlik ve yalnızlık veya terk edilmiş/mahsur kalmışlıkl hissi yaşayabilirsiniz. Ancak gündelik kamp ve bushcraft faaliyetlerinize devam ederek bu histen kurtulmanız çok kolay. Yayla’nın sunduğu açık alan çok büyük değil ve parça parça. Böylece yaylanın neresinde kamp yaparsanız yapın orman hattının yanı başında olacaksınız demektir. Gündüz piknik yapmaya ya da kafa dinlemeye gelenlerden neredeyse hiç kimse yaylada gecelemiyor. Bu da acemi kampçılarda ufak bir tedirginlik yaratabilir.

Küre Dağları Millî Parkı çok büyük ve vahşi yaşam barındıran bir park. Bu nedenle gece merakına yenik düşüp size ve kamp alanınıza yaklaşmaya çalışan tilki gibi hayvanlar tarafından ziyaret edilebilirsiniz. Bunlardan tedirgin olmanıza gerek yok. Ancak size çok yaklaşmalarına izin vermeyin. Instagram’da foto paylaşıp arkadaşlarınıza ne kadar kampçı ve doğasever bir insan olduğunuzu kanıtlamak için bu hayvanlara yemek vermek gibi davranışlar içine girmemenizde de fayda var. Vahşi hayvanlara yemek vermeyin. Yaban hayvanları sokak kedisi/köpeği değildir. Vahşi hayvanlara yemek verdiğiniz her seferinde o vahşi hayvanın başka bir kampçıya saldırma olasılığını arttırdığınızı unutmayın!

Gelelim ayı meselesine. Karadeniz Bölgesi, Türkiye toprakları içinde, kamp yaparken ayıyla karşılaşma olasılığınızın en yüksek olduğu yerdir. Hatta belki de böyle bir ihtimalin olduğu tek yer bile olabilir. Ancak biz 4 günlük kampımız boyunca ayıyla karşılaşmadık. Neden karşılaşmadık? Çünkü:

• Uyurken açıkta artık veya yenemiş gıda bırakmıyoruz.
• Yemeği pişirme ve yeme faslı bittikten sonra ateşi bir iki saat daha devam ettirerek yiyecek kokusu ihtimalini azaltıyoruz.
• Yiyecek koymak için kullandığımız kapları dahi uyumadan önce saklıyoruz.
• Yemek pişirme, saklama ve uyuma alanlarını birbirinden belirli uzaklıklara yerleştiriyoruz.
• Yaban hayvanlarına herhangi bir zarar vermiyoruz ancak davetkâr bir tavır da sergilemiyoruz.
• Kamp alanında odun kesmek, konuşmak, ara sıra düdük veya teneke çalmak gibi eylemlerle insan varlığını belli eden yüksek sesler çıkartıyoruz.
• Arada bir el fenerleriyle orman hattını gözlüyoruz.
• Tetikte ve dikkatli davranıyoruz.
• Yaban hayvanları sevmeye veya onlara yemek vermeye çalışmıyoruz.

Tabii en önemlisi de tüm bu davranış ve önlemlerimiz işe yaramazsa diye yanımızda biber spreyi bulunduruyoruz. Komik ya da espri gibi gelebilir ancak biber spreyi ayılara karşı da işe yarıyor. ASlında yurt dışında “ayı savar sprey” denen bir sprey satılır. Bu spreyler biber spreylerinin seyreltilmişi ve sıkılınca daha geniş alana yayılanıdır ve ayılara karşı son derece etkili oldukları defalarca kanıtlanmıştır. Maalesef ülkemizde bu spreylerden bulunmuyor. (Bulunuyorsa da ben tüm çabalarıma rağmen bulamadım. Bilen varsa bizi de aydınlatsın.) Bu nedenle bunların ikamesi olarak öz savunma için kullanılan biber spreylerine başvuruyoruz.

Bunun yerine bir silahı da tercih edebilirsiniz, ancak ayıların avlanması ve vurulması yasaktır, hatırlatalım.

Gelelim sözün özüne; Küre Dağları Zoni Yaylası son derece güzel bir doğa parçası. İnsan istilasına uğrayıp piknik alanı, turistik tesis, millet bahçesi, çay bahçesi vs gibi bir şeye dönüşmeden önce gidin görün. Kafanızı dinleyin, doğanın tadını çıkarın.

Gitmeden önce de aşağıda bulunan bölgede çektiğimiz videoyu izleyebilirsinz.